weer thuis

Brrrrrr weer terug in het rijke noorden, rijk aan regen, kou maar ook rijk aan mensen die niet zomaar omdat hun hond de bank vies maakt of een marshmallow steelt hun huisdier over de hekken van een asiel dumpt.
Het is goed weer thuis te zijn maar jammer dat ik niet meer dieren kan redden. Een goed gevoel over german de hond met het ridgeback ruggetje dat we op tijd al stervende vonden en na consult met de dierenarts antibiotica konden injecteren en alsmaar vocht konden geven via een klein spuitje.
Een goed gevoel als ik denk aan Pincho die ik graag hier in nederland zou willen hebben maar na rijp beraad heb besloten dat ik op dit moment nog geen hond kan hebben met mijn baan en een poes die panisch werd alleen al bij het ruiken van mijn bagage. Een hond ook die beslist verlatingsangst zal hebben de eerste tijd en ik hem geen optimale zorg kan bieden zeker niet als ik
Moet werken en hij hier alleen zou moeten zitten. Een goed gevoel dat miranda voor hem een betere
plek gaat regelen elders in spanje in een pension waar hij wel buiten kan wandelen en hopelijk niet door pitbulls wordt bedreigd. Ik ga hem sponseren voorlopig en wie weet meldt zich wel iemand die hem wel kan adopteren , miranda doe je best ook in duitsland!
Een goed gevoel over al die honden met wonden die ik met betadine heb besprenkeld en een goed gevoel over de drie poesjes die mee zijn naar Holland en de tweeling poezen die door interventie van Miranda ook een veel beter leven krijgen.
Een goed gevoel over al de lieve mensen die ik heb leren kennen in Spanje want zoals ik schreef ze zijn niet allemaal wreed en gevoelloos. De fantastische dierenarts Silvia die haar hele leven geeft aan het welzijn van dieren niet alleen in haar praktijk waar ik haar met alle liefde dieren heb zien behandelen maar vooral ook haar inzet voor de dieren in het asiel ook al is daar veel te veel werk voor 1 dierenarts. Hopelijk komt er snel een bij want silvia woont 70 km verder in Motilla.
Victor die zo gastvrij is en cruz die zo heerlijk had gekookt en het eten had meegenomen de dag dat we naar de rivier gingen.
Het was een enorme ervaring met soms een zwart rouwrandje zeker de eerste
dag toen er zomaar een dier stierf door onbekende oorzaak maar ik denk stiekum aan enorme stress in combinatie slechte verzorging ook qua water want hoe vaak zag je niet dat
de waterbakken vol algen zit en dat schijnt ook funest te zijn voor de gezondheid van de dieren.

Een slecht gevoel over de Spaanse mentaliteit voor zover je kunt generaliseren. In ieder geval een heel groot deel van de bevolking ontbreekt iedere vorm van empathie ten aanzien van dieren. De mañana mentaliteit houdt ook nog altijd huis. Tijdens de siesta lijkt de bevolking en masse in coma en laat zich door niets of niemand deze slaaptijd afnemen. Zo komt Spanje nooit uit de puree. Bovendien zei een van de spanjaarden die engels sprak met een vorm berusting tegen mij: Spain has nothing, nothing but
Sun.
Nou ja dan weet je het wel Spanje alleen zal nooit zichzelf kunnen bedruipen en wij uit het noorden zullen ze altijd moeten blijven spekken. Slecht gevoel over alle projecten die ik zag die niet zijn voltooid kilometers splinternieuwe weg die dood loopt vlak voor asiel. Net geen geld meer voor 20 meter aansluiting op bestaande weg. Alles erop en eraan . Dode stoplichten ,lantaarns die nog nooit hebben gebrand en zelfs zebra's waar nog nooit iemand over heeft gelopen.
In het land staan hijskranen bij bouwprojecten waar niemand meer aan werkt.
Ik kan nog uren doorgaan zo.
In het deel waar ik was wonen 200.000 mensen op een gebied ter grootte van driekwart nederland. Ik moet zeggen dat was wel een heerlijke ervaring 2 maal vlaardingen in 7 provincies, wegen van 60 km lang zonder enige afslag naar dorp of stad en een uitzicht in de natuur op een berg tot ver voorbij de horizon met alleen bossen en steppen.
En nu ga ik echt stoppen

Salud