hondenvervoer

Alweer 3 dagen dagen hier . Ik leid aan déja vu's vrees ik want veel is hier niet veranderd sinds de zomer. Ja het weer ,dat is niet terug te herkennen.... Het lijkt wel Nederland echt hoor bah vandaag was het een trieste saaie grijze dag waarvan het de helft regende.
Gelukkig was het vanochtend nog droog wij werden gecharterd om 6 honden naar Sylvia de dierenarts (da) te brengen in Motilla .we kwamen eigenlijk voor 2 maar het leek wel zwaan kleef aan want er werden steeds meer honden inde auto geduwd waarnaar ik met grote verbaasde ogen naar stond te kijken .
Een van de honden was weer zo in paniek dat er sedatie voor nodig was om hem in de auto te krijgen. Het was verder een lief podencootje maar ja paniek en angst spelen hier een grote rol.
Om ruim tien uur vertrokken met een wagen volgeladen. Gelukkig spreken we (ik zeg we omdat Karin meeging ook met eenhondje op wie zij verliefd was geworden) geen Spaans dus de politie zou een harde dobber aan ons hebben gehad als ze ons hadden aangehouden.
Het hondje is nog altijd zwaar ziek hondenziekte waarschijnlijk en deze moest dan ook blijven bij sylvia .
Bij aankomst bleek sylvia nog meer honden te steriliseren en drie van onze honden moesten ook onder het mes.
Toen de derde klaar was keek Sylvia heel geïrriteerd en zei iets over pilar waaruit ik kon opmaken dat de hond al was gesteriliseerd en dus voor jan met de korte naam was opengemaakt.
Wat een administratie toch in Cuenca of liever wat geen administratie in Cuenca.
In ieder geval kon ik goed met Sylvia communiceren dankzij een een client die zei dat zij Frans sprak.
Wat een opluchting en wat is Frans dan ineens simpel wouwww!
Flory had vanochtend vrijaf want zij was bekaf van een enorme rit Valencia vv
De dag van gisteren stond namelijk geheel in het teken van een oplossing zoeken voor Lano de prachtige herder mank aan beide achterpootjes die in het varkenskot was gegooid alwaar hij op een doorweekt matras en tussen de stront werd geacht zijn dagen te slijten.
Kwam nog bij dat de hond extreem bang was en totaal in paniek schoot als iemand hem benaderde .
We
We vonden dit zo verschrikkelijk dat ik het nodig vond Sandra te vragen of zij een Mogelijkheid zag Lano naar Valencia te krijgen.
Tenslotte was de hond Mavi daar ook zo goed geholpen nadat ook zij als een oud vod in het varkenskotwas aangetroffen.
Na duizend vijven en zessen ging het licht op groen en kon Lano direct terecht in Valencia.
Echter hoe een totaal trippende herder uit zijnhok te krijgen?
Mission impossible natuurlijk.
Sandra belde haar dierenarts en Flory had intussen kalmerend medicijn gevonden dus beter kon noet.
We mochten hem promethazine geven en na een spuitje in de nek ,die ik nog snel had geleerd van mijn eigen dierenarts , werd het dier zo mak als eenlammetje .
Hij is vervolgend op eendeken door ons uit het kor gehaald en in de auto van Sylvia gelegd waar zij nog eens een uur moesten wachten op feli de veterinaria die even 100 km moest rijden om
een chip te komen zetten.
Uiteindelijk ging het gezelschap weg om vier uur pm en kwam het terug om twaalf uur s avonds. Wat een afstanden hier! Ff naar Bonn op en neer of zo vanuit Rotterdam.... Maar de hond is het kot uit en in goede handen dus toch Mission Completed!